سیاست‏ گذاری‏ های کلان برای همه‏ زمانی کردن سفر

۲۴ شهریور ۱۴۰۴

درآمدزایی از صنعت گردشگری و بازار رو ‌به‌ رشد آن، این روزها به یکی از رویکردهای اصلی بسیاری از کشورهای جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه تبدیل شده است. سال‌هاست که هتلداری به عنوان یکی از زیرشاخه‌های اصلی در بخش خدمات گردشگری مطرح شده، به طوری که بود و نبود هتل‌ها و همین‌طور کیفیت خدمات‌رسانی آن‌ها تاثیر مستقیمی بر درآمدزایی صنعت گردشگری در بخش اقامت می‌گذارد.

شرط اصلی درآمدزایی صنعت گردشگری در بخش اقامت، بازاریابی است تا جایی‌که مهم‌ترین عامل برای ادامه حیات اقتصادی هتل‌ها به شمار می‌رود؛ موضوعی که علاوه بر توجه مالکان هتل‌ها نیازمند توجه سایر فعالان عرصه گردشگری به ویژه برنامه‌ریزان سفر است.

در همین راستا یکی از معضل‌های اصلی صنعت هتلداری کشور از منظر درآمدزایی، خالی بودن هتل‌ها در فصول خلوتی سفر با توجه به موقعیت اقلیمی هر منطقه است، به طوری که رهایی از این معضل نیز از عهده صاحبان هتل‌ها خارج بوده و نیازمند برنامه‌ریزی برای تعریف و تقسیم سفر در بازه‌های زمانی گوناگون سال در سطح کشور و برای اقشار مختلف مردم و گردشگران است.

سیاست‌گذاری‌های کلان از سوی دولت در این زمینه قطعا موثر خواهد بود؛ سیاست‌‌هایی که باید در تعریف آن‌ها از همفکری نیروهای متخصص صنعت گردشگری بهره برده شود و راهکارهایی را طرح‌ریزی و اجرایی کند که در نهایت همه‌زمانی کردن سفر در تمام فصول سال را به دنبال داشته باشد. از آن جمله می‌توان به تعریف بسته‌های تشویقی سفر و یا برپایی نمایشگاه‌ها یا جشنواره ها و رویدادهای مختلف به عنوان نقطه عطف بازاریابی و تبلیغات در فصول خلوتی سفر در مناطق مختلف کشور اشاره کرد. رویکردی که امروزه از سوی بسیاری از کشورهای صاحب‌نام در عرصه گردشگری پیش گرفته شده است؛ به طوری که نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی خود را معمولا در فصول خلوتی مسافر، برنامه‌ریزی می‌‌کنند تا از این طریق ضریب اشغال هتل‌ها و سایر مراکز خدمات‌رسان گردشگری در این ایام جبران شود.

در ایران نیز یکی از راه‌های برون‌رفت از این مشکل، تعیین شهر و تاریخ مشخص برای برپایی جشنواره‌ها و نمایشگاه‌‌های مختلف در کشور است که بر مبنای فصل خلوتی مسافر در هر منطقه برنامه‌ریزی شده تا بتواند جذب هرچه بیشتر گردشگر به مقصد مورد نظر را در روزهای برپایی آن به دنبال داشته باشد؛ از این طریق می‌توان به درآمدزایی هتل‌ها در فصول خلوتی سفر نیز کمک کرد. حاصل سخن آنکه همه‌زمانی کردن سفر در کشور نیازمند برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری‌های کلان از سوی دست‌اندرکاران دولتی با مشارکت بخش خصوصی است تا علاوه بر آن گام‌هایی نیز در راستای همه‌گانی کردن سفر در تمام ایام سال با قیمت مناسب و شرایط تعریف شده و مصوب برداشته شود تا از این طریق سفر تنها محدود به ایام ویژه و منحصر به افراد خاص نباشد و تمامی افراد جامعه بتوانند در تمامی بازه‌های زمانی از آن بهره‌مند شوند. علاوه بر این، تمامی خدمات‌رسانان این عرصه به ویژه هتلداران و مالکان واحدهای اقامتی نیز بتوانند درآمدزایی لازم را از آن داشته باشند.

یادداشت از فرشید کریمی

http://www.farshidkarimi.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *