در میان کشورهای همسایه، سفر به ارمنستان یکی از ماندگارترین خاطرات رو برام داشت. هر وقت به این سفر فکر می‌کنم با خودم می‌گم: «عمونوروز، سفرنامه‌ی ارمنستان پر از خاطرات خوشه و مثل مردمانش پر‌مهر و دوست‌داشتنی». سفرم با خرید یه تور ارمنستان شروع شد، هم می‌تونید زمینی به دیدن این کشور زیبا برید و هم با هواپیما. من برای سفر مستقیما با پرواز به ایروان، پایتخت ارمنستان رفتم. برای سفرم بهترین وقت رو انتخاب کردم، یعنی اردیبهشت که البته هوای خوبِ ارمنستان تا پایان فصل گرما هم ادامه داره. اولین روز حضورم در ارمنستان رو با رفتن به کلیسای سنت گریگوری روشنگر شروع کردم. نمای بیرونی کلیسا معماری جالبی داشت و البته فضای داخلی هم خیلی دلنشین و زیبا بود. وقتی فهمیدم این کلیسا بزرگ‌ترین کلیسای جامع حواری ارمنی در جهانه، دیدنش برام جذاب‌تر شد. کلیسا فضای آرام و خوبی داشت، من هم بدون بر‌هم‌زدن سکوتش از اونجا بازدید کردم و بعد به سمت کاسکاد راه افتادم. کاسکاد بین ایرانی‌ها به هزار‌پله معروفه. میشه از پله‌ها بالا رفت و یا اگر انرژی و وقت کافی برای این کار نبود پله برقی هم قابل‌استفاده است. از بالای کاسکاد میشه به خوبی تمام شهر ایروان رو دید.
حالا وقتش بود به میدان جمهوری یا به گفته‌ی ارمنی‌ها هراپارک برم. این میدون در دوره‌ای که ارمنستان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بوده ساخته میشه، حالا اطراف میدون پر از بناهای مختلفه که کاربری اداری هم دارند. موزه گالری ملی ارمنستان هم در همون حوالی قرار داره و پره از آثار هنرمندان ارمنی، اروپای غربی و البته روس. برای افراد علاقمند به هنر، این موزه یکی از دیدنی‌ترین جاذبه هاست. بعد از این‌که بازدیدم از موزه به آخر رسید به یکی از رستوران‌های نزدیک رفتم و یه غذای لذیذ ارمنی خوردم که اسمش خینکالی بود. در ایروان رستوران ایرانی هم پیدا میشه، اما اگه نظر عمونوروز رو بخواید بهتره که همیشه غذاهای مقصد سفرتون رو امتحان کنید تا سفرهاتون طعم و مزه‌ی بخصوص خودشون رو داشته باشند. بعد از ناهار و کمی استراحت رفتم به دیدن یادمان نسل‌کشی ارامنه. اسناد و مطالبی که از این واقعه‌ی تلخ اونجا دیده می‌شد واقعا هر انسانی رو متأثر و اندوهگین می‌کنه. این یادمان برای ارامنه بسیار مهمه و هر ساله برنامه‌هایی رو برای بزرگداشت هموطنانشون برگزار می‌کنند. یه آتش در مرکز این بنای به یاد ارامنه‌ای که در این نسل کشی از بین رفتند همیشه روشنه. بعد از تموم شدن بازدیدم به سمت پارک پیروزی رفتم، جایی که معروف‌ترین مجسمه‌ی ارمنستان اونجا قرار گرفته، مجسمه مادر ارمنستان. این مجسمه نمادی از پیروزی و شادیه و چون از بزرگ‌ترین مجسمه‌های ایروانه تقریباً از همه جای شهر دیده میشه. بعد از قدم زدن توی پارک، کمی خوش‌و‌بش با ارمنی‌های مهربان و خوش‌مشرب و گرفتن چند عکس، کمی قدم زدم و توی یک کافه نشستم. شب شده بود و شب‌ها چه جایی بهتر از میدان جمهوری، پس به میدان جمهوری رفتم تا دیدن فواره‌های زیباش رو از دست ندم که با پخش موسیقی و رقص نور، حرکات جالب و متنوعی رو به نمایش می‌گذارند. برای فردا باید به جایی در خارج از شهر می‌رفتم. پس به هتل رفتم تا برای صبح فردا پر‌انرژی باشم. صبح بعد از صبحانه، از مرکز شهر با ماشین به سمت روستای گارنی راه افتادم. این روستا یکی از زیباترین جاذبه‌های ارمنستان رو در دل خودش داره، معبد گارنی، که با دیدن معماری باشکوهش، تصویر خودش رو برای همیشه در ذهنتون ماندگار می‌کنه. این معبد مربوط به ارمنستان پیش از مسیحیته، بعضی معتقدند که معبد گارنی مربوط به دوره هخامنشیان میشه. به هر حال تک تک اجزای این بنای عظیم، در سکوت اطرافش، فریاد بلند تاریخ رو به گوش افرادی که برای دیدنش اومده بودند می‌رسوند.
بعد از گارنی به دیدن صومعه گغارد رفتم که کمتر از 10 کیلومتر با گارنی فاصله داره. این صومعه با معماری زیباش که در دل صخره‌ها قرار گرفته فضای مرموز و عجیبی داره و برای مردم قداست خاصی داره. بعد از گشت‌و‌گذار و صرف نهار راهی ایروان شدم و بعد از کمی استراحت به بازار ورنیساژ رفتم. این بازار پر از اجناس و دست‌سازه‌هایی هست که میشه به عنوان سوغات سفر به ارمنستان خریداری کرد، مثل دست‌سازه‌های چوبی، عروسک‌های سنتی ارمنی و نمادهای ارمنستان. بعد از خرید و خوردن یک غذای خوشمزه به اسم لاه ماجون به هتل برگشتم تا خودم رو برای آخرین روز سفرم آماده کرده باشم. روز بعد به دیدن دریاچه سوان رفتم. این دریاچه در 60 کیلومتری ایروان قرار داره و اگه برای دیدنش وقت نگذارید واقعا پشیمون می‌شید. این دریاچه زیبا از بزرگ‌ترین دریاچه‌های آب شیرین جهانه که در کنارش امکانات تفریحی خوبی هم برای گردشگران در نظر گرفته شده، جت اسکی و قایق سواری، کایت سرفینگ و ماهی گیری از تفریحاتی هستند که در کنار این دریاچه میشه تجربه کرد. حتما بعد از تفریح سری به صومعه‌ها و کلیساهای اطراف دریاچه بزنید، منظره دریاچه از کنار این بناها خیلی تماشایی بود. برای نهار هم قزل‌آلای کبابی بهترین و در دسترس‌ترین گزینه بود که خیلی لذیذ و خوش‌طعم طبخ می‌شد. آخرین تصویر من از سفر به ارمنستان یک تصویر کارت پستالی و زیبا از این دریاچه‌ی بی‌نظیره، همراه با مردم همیشه خندان ارمنستان، مردمی که لبخند لحظه‌ای از لب‌هاشون دور نمی‌شه. ارمنستان یکی از بهترین مقاصدیه که میشه در همین نزدیکی سری بهش زد و ازش لذت برد!
گالری تصاویر ارمنستان
